Nazwa "Bangalore" oznacza anglizowaną wersję nazwy języka Kannada i jej oryginalnej nazwy, "Bengalūru" ಬೆಂ ಗ ಳೂ [ˈ ɡ ə uː ru (słuchaj). Jest to nazwa wioski w pobliżu Kodigehalli w Bangalore i została użyta przez Kempegowdę do chrystowania miasta jako Bangalore w czasie jego założenia. Pierwsze odniesienie do nazwy "Bengalūru" znalazło się w dziewiątym stuleciu zachodniej dynastii Ganga na napisie "vīra gallu" (ವೀ ರ ಲ್ ಲು) (dosłownie "kamień bohaterski", edykt skalny wydobywający zalety wojownika). W tym napisie znalezionym w Begur, "Bengaluru" określa się jako miejsce, w którym w 890 r. walczono z bitwą. Stwierdza się w nim, że do 1004 r. stanowiło ono część Królestwa Gangi i było znane jako "Bengaval-uru", "City of Guards" w Halegannada (Stare Kannada).

Apokryficzna historia mówi, że w dwunastym wieku król Hoysala Veera Ballala II, podczas wyprawy łowieckiej, stracił drogę w lesie. Zmęczony i głodny, natknął się na biedną staruszkę, która podała mu gotowaną fasolę. Wdzięczny król nazwał miejsce "benda-kaal-uru" (dosłownie "miasto gotowanej fasoli"), które ostatecznie przekształciło się w "Bengalūru". Suryanath Kamath przedstawił wyjaśnienie ewentualnego kwiatowego pochodzenia tej nazwy, wywodzącego się z bengi, nazwy Kannada dla Pterocarpus marsupium (znanej również jako Drzewo Kino Indyjskiego), gatunku suchych i wilgotnych drzew liściastych, które rosły obficie w regionie.

W dniu 11 grudnia 2005 r. rząd Karnataki ogłosił, że przyjął propozycję U, laureata nagrody Jnanpith. R Ananthamurthy, by zmienić nazwę Bangalore na Bengalūru. W dniu 27 września 2006 r. Bruhat Bengaluru Mahanagara Palike (BBMP) uchwaliła rezolucję wprowadzającą proponowaną zmianę nazwy. Rząd Karnataki przyjął propozycję i postanowił oficjalnie wprowadzić zmianę nazwy od dnia 1 listopada 2006 r. Rząd Unii zatwierdził ten wniosek, wraz ze zmianami nazwy dla 11 innych miast Karnataka, w październiku 2014 r., dlatego w dniu 1 listopada 2014 r. nazwa Bangalore została zmieniona na "Bengaluru".

Wczesna i średniowieczna historia

Świątynia Begur Nageshwara została zbudowana w Bangalore wokół ok. 860, podczas panowania dynastii zachodniej Gangi.

Świątynia Czarownic pochodzi z epoki Choli

Odkrycie artefaktów epoki kamienia podczas spisu Indii z 2001 r. w Jalahalli, Sidhapura i Jadigenahalli, z których wszystkie znajdują się obecnie na obrzeżach Bangalore, wskazuje na prawdopodobne osiedlenie się ludzi około 4 000 BCE. Około 1.000 BCE (epoka żelaza), na obrzeżach Bangalore, na Koramangali i Chikkajali powstały miejsca pochówku. Monety rzymskich cesarzy Augustus, Tiberius i Claudius znalezione w Yeswanthpur i HAL wskazują, że region ten uczestniczył w handlu transoceanicznym z Rzymianami i innymi cywilizacjami w 27 roku.

Region współczesnego Bangalore był częścią kilku kolejnych królestw południowindyjskich. Między czwartym a dziesiątym stuleciem region Bangalore był zarządzany przez dynastię Zachodniej Gangi Karnataki, pierwszą dynastię, która sprawowała skuteczną kontrolę nad tym regionem. Według Edgara Thurstona było dwudziestu ośmiu królów, którzy rządzili Gangavadi od początku ery chrześcijańskiej do jej podboju przez Cholas. Ci królowie należali do dwóch dynastii: wcześniejsza linia wyścigu Słonecznego, która miała następstwo siedmiu królów plemienia Ratti lub Reddi, i późniejsza linia wyścigu Ganga. Zachodnie Gangi rządziły regionem początkowo jako władzą suwerenną (350-550), a później jako feudatoriami Chalukyas Badami, a następnie Rashtrakutas aż do dziesiątego wieku. Świątynia Begur Nageshwara została zamówiona około 860 r., podczas panowania króla zachodniej Gangi, króla Eregangi Nitimargi I, a następnie przedłużona przez następcę Nitimargę II. Około 1004 r., podczas panowania Raja Raja Chola I, Cholas pokonał zachodnie Gangi pod dowództwem księcia Rajendry Choli I i zdobył Bangalore. W tym okresie region Bangalore był świadkiem migracji wielu grup - wojowników, administratorów, handlowców, rzemieślników, pastorów, kultywatorów i przedstawicieli wyznania z regionu Tamil Nadu i innych krajów Kannada. Świątynia Chokkanathaswamy w Domlur, kompleksie Aigandapura w pobliżu Hesaraghatta, świątynia Mukthi Natheshwara w Binnamangala, świątynia Choleshwara w Begur, świątynia w Madiwala, pochodzi z epoki Chola.

W 1117 roku król Hoysala Vishnuvardhana pokonał Czoły w Bitwie pod Talakadem w południowej Karnatace i rozszerzył swoje rządy nad tym regionem. Vishnuvardhana wydaliła Cholę ze wszystkich części stanu Mysore. Pod koniec 13 wieku Bangalore stało się źródłem konfliktów między dwoma walczącymi kuzynami, władcą Hoysala Veera Ballala III Halebidu i Ramanathy, który administrował z Hoysala posiadającym terytorium w Tamil Nadu. Veera Ballala III wyznaczyła szefa miasta w Hudi (obecnie w granicach Korporacji Miejskiej Bangalore), promując w ten sposób wieś do stanu miasta. Po śmierci Veery Ballala III w 1343 r. kolejnym imperium, które rządziło tym regionem, było Imperium Vijayanagara, które samo powiększyło się o cztery dynastie: Sangamas (1336-1485), Saluvas (1485-1491), Tuluvas (1491-1565) i Aravidu (1565-1646). Podczas panowania Imperium Wijajanagara, Achyuta Deva Raya z dynastii Tuluvskiej podniosła zaporę Shivasamudra przez rzekę Arkavati w Hesaraghatcie, której rezerwuarem jest obecne zaopatrzenie miasta w regularną wodę rurową.

Fundacja i wczesna współczesna historia

Bangalore Fort w 1860 roku, pokazując fortyfikacje i koszary. Fort został pierwotnie zbudowany przez Kempe Gowdę I jako forteca błotna w 1537 roku.

Palace Bangalore, zbudowany w 1887 roku w stylu architektonicznym Tudor, został wzorowany na zamku Windsor w Anglii.

Nowoczesny Bangalore został zapoczątkowany w 1537 r. przez wassala z Imperium Vijayanagara, Kempe Gowdę I, który przyłączył się do imperium Vijayanagara, aby prowadzić kampanię przeciwko Gangaraja (którego pokonał i wypędził do Kanchi), i który zbudował mudceglany fort dla ludzi na miejscu, które stanie się centralną częścią współczesnego Bangalore. Kempe Gowda został ograniczony przez zasady Achuty Deva Raya, który obawiał się potencjalnej mocy Kempe Gowdy i nie pozwalał na potężną kamienistą fortę. Kempe Gowda nazwał nowe miasto "gandubhūmi" lub "Krajem Bohaterów". W obrębie fortu miasto podzielono na mniejsze działy - każdy nazywany "petem" (wymowa kannada: [peː teː]). Miasto miało dwie główne ulice: ulicę Chikkapeté, biegnącą na wschód-zachód i ulicę Doddapeté, która biegła na północ-południe. Ich skrzyżowanie stanowiło Plac Doddapeté - serce Bangalore. Następca Kempe Gowdy I, Kempe Gowda II, zbudował cztery wieże, które wyznaczały granicę Bangalore. Podczas rządów Vijayanagara wielu świętych i poetów określało Bangalore jako "Devarāyanagara" i "Kalyānapura" lub "Kalyānapuri" ("Auspicious City").

Po upadku Imperium Vijayanagara w 1565 r. w Bitwie pod Talikotą, rządy Bangalore kilkakrotnie zmieniły ręce. Kempe Gowda ogłosiła niepodległość, a następnie w 1638 r. duża armia Adil Shahi Bijapur pod przewodnictwem Ranadulli Khan, której towarzyszył jego drugi dowódca Shāhji Bhōnslé pokonała Kempe Gowda III, a Bangalore otrzymał Shāhji jako jagir (majątek feudalny). W 1687 roku generał Mughal Kasim Khan, na rozkaz Aurangzeba, pokonał Ekoji I, syna Shāhji, i sprzedał Bangalore do Chikkadevaraja Wodeyar (1673-1704), ówczesnego władcy Królestwa Mysore za trzy jeziora rupii. Po śmierci Krishnaraja Wodeyar II w 1759 roku, Hyder Ali, dowódca armii Mysore, ogłosił się de facto władcą Królestwa Mysore. Hyder Ali został uznany za budującego bramy Delhi i Mysore na północnym i południowym krańcu miasta w 1760 roku. Królestwo później przeszło do syna Hydera Ali Tipu Sultana. Hyder i Tipu przyczynili się do piękna miasta poprzez budowę Ogrodów Botanicznych Lal Bagh w 1760 r. Pod nimi Bangalore przekształciło się w centrum handlowe i wojskowe o strategicznym znaczeniu.

Fort Bangalore został schwytany przez armie brytyjskie pod rządami lorda Cornwallisa w dniu 21 marca 1791 r. podczas trzeciej wojny anglosaskiej i Mysore i stworzył centrum dla brytyjskiego oporu przeciwko Tipu Sultanowi. Po śmierci Tipu podczas IV wojny anglosaskiej (1799), Brytyjczycy zwrócili kontrolę administracyjną nad Bangalore "pēthe" do Maharaja Mysore i zostali włączeni do Princely State of Mysore, które istniało jako nominalnie suwerenna jednostka British Raj. Stare miasto ("pēthe") rozwinięte w dominacjach Maharaja Mysore. Miejsce zamieszkania Mysore State zostało po raz pierwszy założone w Mysore City w 1799 r., a następnie przeniesione do Bangalore w 1804 r. Został on zniesiony w 1843 r. tylko po to, by zostać ożywionym w 1881 r. w Bangalore i na stałe zamknięty w 1947 r., z niepodległością Indii. Brytyjczycy uznali Bangalore za przyjemne i odpowiednie miejsce do umieszczenia garnizonu i dlatego przenieśli kanton do Bangalore z Seringapatam w 1809 r. w pobliżu Ulsoor, około 6 km (4 mi) na północny wschód od miasta. Wokół kantonu dorastało miasteczko, wchłaniając kilka wiosek w okolicy. Nowy ośrodek posiadał własny aparat gminny i administracyjny, chociaż technicznie była to brytyjska enklawa na terytorium Wodeyar Kings of the Princely State of Mysore. Do dwóch ważnych wydarzeń, które przyczyniły się do szybkiego rozwoju miasta, należy wprowadzenie połączeń telegraficznych do wszystkich głównych miast indyjskich w 1853 r. oraz połączenie kolejowe z Madras w 1864 r.

Nowoczesna i współczesna historia

Widok na Bangalore Pete w latach 1890.

Widok z Bangalore Cantonment (c. 1895)

Mapa miasta i okolic, ok. 1914.

Torpeda w Bangalore została wynaleziona w 1912 roku w Bangalore.

Nowoczesna scena miejska w Bengaluru

W 19 wieku Bangalore stało się miastem bliźniaczym, z "pēthe", którego mieszkańcami byli przede wszystkim Kannadigas i kantonment stworzony przez Brytyjczyków. W 19 wieku kantonment stopniowo rozszerzał się i nabywał wyraźną kulturalną i polityczną sentymentalność, ponieważ był bezpośrednio zarządzany przez Brytyjczyków i był znany jako Stacja Cywilna i Wojskowa w Bangalore. Podczas gdy Kantonment pozostał na terytorium księstwa Mysore, miał dużą obecność wojskową i kosmopolityczną ludność cywilną, która pochodziła spoza księstwa Mysore, w tym z oficerów armii brytyjskiej i anglosaskiej.

Bangalore zostało dotknięte epidemią dżumy w 1898 r., która pochłonęła prawie 3.500 istnień ludzkich. Kryzys spowodowany wybuchem epidemii katalizował proces sanitarny w mieście. Ustanowiono linie telefoniczne, aby pomóc w koordynowaniu działań antydżumowych. Przepisy dotyczące budowy nowych domów z odpowiednimi urządzeniami sanitarnymi weszły w życie. Powołano funkcjonariusza służby zdrowia, a miasto podzielono na cztery oddziały w celu lepszej koordynacji. Victoria Hospital została zainaugurowana w 1900 roku przez lorda Curzon, ówczesnego gubernatora generalnego Brytyjskich Indii. Nowe rozszerzenia w Malleswaram i Basavanagudi zostały opracowane na północy i południu pēthe. W 1903 roku w Bangalore pojawiły się pojazdy silnikowe. W 1906 r. Bangalore stało się jednym z pierwszych miast w Indiach, w których energia elektryczna pochodzi z elektrowni wodnej, napędzanej hydroelektrownią znajdującą się w Shivanasamudra. Indyjski Instytut Nauki powstał w 1909 r., który później odegrał główną rolę w rozwoju miasta jako ośrodka badań naukowych. W 1912 r. torpeda Bangalore, agresywna broń wybuchowa powszechnie stosowana podczas I wojny światowej i II wojny światowej, została opracowana w Bangalore przez oficera armii brytyjskiej kapitana McClintocka z Madras Sappers and Miners.

Reputacja Bangalore jako "Ogrodowego Miasta Indii" rozpoczęła się w 1927 r. w związku z obchodami Srebrnego Jubileuszu rządów Krishnaraja Wodeyar IV. Wprowadzono kilka projektów, takich jak budowa parków, budynków publicznych i szpitali w celu poprawy stanu miasta. Bangalore odgrywał ważną rolę w indyjskim ruchu niepodległościowym. Mahatma Gandhi odwiedziła miasto w 1927 i 1934 r. i odniosła się tutaj na spotkania publiczne. W 1926 r. zamieszki na rynku pracy w Binny Mills, spowodowane żądaniem od pracowników sektora włókienniczego zapłaty premii, doprowadziły do postawienia zarzutów i wystrzelenia przez policję, co doprowadziło do śmierci czterech pracowników i kilku obrażeń. W lipcu 1928 r. w Bangalore miały miejsce znaczące zakłócenia społeczne, kiedy to w rejonie Sultanpet w Bangalore usunięto z placówki szkolnej boisko Ganesh. W 1940 r. ruszył pierwszy lot między Bangalore i Bombay, który umieścił miasto na mapie miasta Indii.

Po niepodległości Indii w sierpniu 1947 r. Bangalore pozostało w nowo wyrzeźbionym stanie Mysore, którego Maharaja z Mysore była Rajapramukh (mianowanym gubernatorem). "City Improvement Trust" powstał w 1945 r., a w 1949 r. "City" i "Cantonment" połączyły się, tworząc Korporację Miasta Bangalore. W 1976 r. rząd Karnataki powołał urząd rozwoju Bangalore, aby koordynować działania tych dwóch organów. Zatrudnienie i edukacja w sektorze publicznym umożliwiły Kannadigas z pozostałej części państwa migrację do miasta. W latach 1941-51 i 1971-81 w Bangalore nastąpił gwałtowny wzrost, który doprowadził do pojawienia się wielu imigrantów z północnej Karnataki. Do 1961 r. Bangalore stało się szóstym co do wielkości miastem w Indiach, liczącym 1 207 000 mieszkańców. W następnych dziesięcioleciach baza produkcyjna Bangalore nadal rozwijała się wraz z zakładaniem prywatnych przedsiębiorstw, takich jak MICO (Motor Industries Company), które założyły zakład produkcyjny w mieście.

Do lat 1980. było jasne, że urbanizacja przekroczyła obecne granice, a w 1986 r. powołano urząd ds. rozwoju regionu miejskiego w Bangalore, aby koordynować rozwój całego regionu jako jednej jednostki. W dniu 8 lutego 1981 r. w Venus Circus w Bangalore wybuchł poważny pożar, w którym zginęło ponad 92 osób, z czego większość stanowiły dzieci. W latach 1980. i 1990. w Bangalore nastąpił wzrost na rynku nieruchomości, który pobudzili inwestorzy kapitałowi z innych części kraju, którzy przekształcili wielkie działki i kolonialne bungalowy w wielowarstwowe mieszkania. W 1985 r. Texas Instruments stał się pierwszą międzynarodową korporacją, która założyła bazę w Bangalore. Inne firmy informatyczne poszły za tym przykładem i pod koniec 20 wieku Bangalore stało się Doliną Krzemową Indii. Dziś Bangalore jest trzecim najbardziej zaludnionym miastem Indii. W 21 wieku w Bangalore doszło do ataków terrorystycznych w latach 2008, 2010 i 2013.

Jezioro Hesaraghatta w Bangalore

Bangalore leży na południowym wschodzie stanu Karnataka. Znajduje się on w samym sercu Plateau Mysore (rejon większego Precambrian Deccan Plateau), na średniej wysokości 900 m (2 953 stóp). znajduje się w 12°58′N 77°34′E / 12,97°N 77,56°E / 12,97; 77.56 i obejmuje powierzchnię 741 km² (286 m kw.). Większość miasta Bangalore leży w dzielnicy miejskiej Bangalore w Karnatace, a otaczające obszary wiejskie stanowią część dzielnicy wiejskiej Bangalore. Rząd Karnataki wyrzeźbił nowy dystrykt Ramanagara ze starego dystryktu Bangalore.

Topologia Bangalore jest zasadniczo płaska, chociaż zachodnie części miasta są pagórkowate. Najwyższym punktem jest Vidyaranyapura Doddabettahalli, który ma 962 metrów (3 156 stóp) i znajduje się na północny zachód od miasta. Przez miasto nie biegną żadne większe rzeki, chociaż biegną przez nie szlaki Arkavathi i South Pennar na wzgórzach Nandi, 60 kilometrów (37 mil) na północ. Rzeka Vrishabhavathi, niewielki dopływ Arkavathi, powstaje w mieście Basavanagudi i przepływa przez miasto. Rzeki Arkavathi i Vrishabhavathi niosą ze sobą wiele ścieków z Bangalore. System kanalizacyjny zbudowany w 1922 r. obejmuje 215 km (83 m kw.) miasta i łączy się z pięcioma centrami oczyszczania ścieków znajdującymi się na peryferiach Bangalore.

W 16 wieku, Kempe Gowda zbudowałem wiele jezior, aby zaspokoić zapotrzebowanie miasta na wodę. Kempambudhi Kere, od czasu przekroczenia przez nowoczesny rozwój, był widoczny wśród tych jezior. W poprzedniej połowie 20. wieku wodociągi Nandi Hills zlecił Sir Mirza Ismail (Diwan z Mysore, 1926-41 CE) zapewnienie zaopatrzenia miasta w wodę. Rzeka Kaveri zapewnia około 80% całkowitego zaopatrzenia miasta w wodę, a pozostałe 20% pochodzi ze zbiorników Thippagondanahalli i Hesaraghatta rzeki Arkavathi. Bangalore otrzymuje 800 milionów litrów wody dziennie (211 milionów galonów amerykańskich), więcej niż jakiekolwiek inne indyjskie miasto. Jednak Bangalore czasami borykają się z niedoborem wody, zwłaszcza w lecie, a tym bardziej w latach niskiego poziomu opadów. Badanie losowego doboru próby wskaźnika jakości powietrza (AQI) na dwudziestu stacjach w mieście wskazało punktację, która mieściła się w przedziale od 76 do 314, co sugeruje, że duże lub poważne zanieczyszczenie powietrza wokół obszarów koncentracji ruchu.

Bangalore ma garstkę słodkowodnych jezior i zbiorników wodnych, z których największe to zbiornik Madivala, jezioro Hebbal, jezioro Ulsoor, Jezioro Jeziora Jeziornego i Tankey Tank. Woda gruntowa występuje w warstwach pylastych do piaszczystych osadów rzecznych. Peninsular Gneissic Complex (PGC) jest najbardziej dominującą jednostką skalną na tym obszarze i obejmuje granity, gnejsy i migmatyty, natomiast gleby Bangalore składają się z czerwonych laterytów i czerwonych, drobnogliniastych do gliniastych.

Roślinność w mieście występuje głównie w postaci dużych koronek liściastych i mniejszościowych drzew kokosowych. Chociaż Bangalore zostało sklasyfikowane jako część strefy sejsmicznej II (stabilna strefa), doświadczyło trzęsień o wielkości aż 4,5.

Klimat

W Bangalore panuje klimat sawanny tropikalnej (klasyfikacja klimatu Köppena Aw) o wyraźnych porach deszczowych i suchych. Ze względu na wysoki poziom wyniesienia, Bangalore zwykle cieszy się bardziej umiarkowanym klimatem przez cały rok, chociaż sporadyczne fale upałów mogą sprawiać, że lato jest nieco niewygodne. Najzimniejszym miesiącem jest Styczeń, ze średnią niską temperaturą 15.1 °C (59.2 °F), a najcieplejszym miesiącem jest Kwiecień, ze średnią wysoką temperaturą 35 °C (95 °F). Najwyższa temperatura kiedykolwiek odnotowana w Bangalore wynosi 39.2 °C (103 °F) (zarejestrowana 24 kwietnia 2016 r.), ponieważ w 2016 r. odnotowano silny El Niño. W tym dniu odnotowano również nieoficjalne dane o temperaturze 41 °C (106 °F). Najniższa odnotowana temperatura wynosi 7.8 °C (46 °F) w styczniu 1884 r. Temperatury zimowe rzadko spadają poniżej 14 °C (57 °F), a temperatury letnie rzadko przekraczają 36 °C (97 °F). W Bangalore występują opady deszczu zarówno od monsoonów północno-wschodnich, jak i południowo-zachodnich, a najwilgotniejsze miesiące to wrzesień, październik i sierpień. Ciepło letnie jest umiarkowane przez dość częste burze piorunów, które czasami powodują przerwy w dostawie energii i miejscowe powodzie. Większość opadów występuje późnym popołudniem/wieczorem lub wieczorem, a deszcz przed południem jest rzadki. Listopad 2015 r. (290,4 mm) został zarejestrowany jako jeden z najwilgotniejszych miesięcy w Bangalore, gdzie na niektórych obszarach wystąpiły ulewne deszcze powodujące poważne powodzie, a kilka organizacji zostało zamkniętych na ponad kilka dni. Największe opady deszczu odnotowane w okresie 24 godzin wynoszą 179 milimetrów (7 cali), co odnotowano w dniu 1 października 1997 r.

Zachód słońca nad miastem Nagawara

Posąg lorda Shivy w świątyni Shivoham Shiva

Z 8.443.675 mieszkańców miasta i 10.456.000 mieszkańców aglomeracji miejskiej, z 8.5 mln mieszkańców spisu ludności z 2011 r., Bangalore jest ogromnym miastem, a trzecie najbardziej zaludnione w Indiach i 18. najbardziej zaludnionym miastem na świecie. Bangalore było najszybciej rozwijającą się indyjską metropolią po New Delhi w latach 1991-2001, przy tempie wzrostu wynoszącym 38% w ciągu dekady. Mieszkańcy Bangalore nazywani są "Bangaloreanami" w języku angielskim i Bengaloorinavaru lub Bengaloorigaru w Kannada. Ludzie z innych stanów wyemigrowali do Bangalore.

Zgodnie ze spisem ludności Indii z 2011 r. 78,9% ludności Bangalore to hinduiści, nieco mniej niż średnia krajowa. Muzułmanie stanowią 13,9% ludności, mniej więcej tyle samo co ich średnia krajowa. Chrześcijanie i Jains stanowią odpowiednio 5,6% i 1,0% ludności, dwukrotnie więcej niż ich średnie krajowe. Poziom umiejętności czytania i pisania w mieście wynosi 89%. Około 10% ludności Bangalore mieszka w slumsach. - stosunkowo niski odsetek w porównaniu z innymi miastami w krajach rozwijających się, takimi jak Bombaj (50%) i Nairobi (60%). Statystyki Narodowego Biura ds. Przestępczości z 2008 r. wskazują, że Bangalore stanowi 8,5% wszystkich przestępstw zgłoszonych przez 35 głównych miast w Indiach, co stanowi wzrost wskaźnika przestępczości w porównaniu z liczbą przestępstw sprzed piętnastu lat.

Bangalore boryka się z takimi samymi poważnymi problemami urbanizacyjnymi, jakie występują w wielu szybko rozwijających się miastach w krajach rozwijających się: gwałtownie zwiększająca się nierówność społeczna, masowe przesiedlenia i wypieranie, rozprzestrzenianie się osiedli slumsów oraz epidemiczny kryzys zdrowia publicznego z powodu poważnego niedoboru wody i problemów związanych z ściekami w biednych i pracujących dzielnicach.

Oficjalnym językiem Bangalore jest Kannada. Powszechnie mówi się również o innych językach, takich jak angielski, telugu, tamilski, hindi, malajalam, urdu. Język kannada używany w Bangalore jest formą Kannada nazywaną "Starym Mysuru Kannada", która jest również stosowana w większości południowych części stanu Karnataka. Wernakularny dialekt, znany jako Bangalore Kannada, jest używany wśród młodzieży w Bangalore i sąsiednich regionach Mysore. Język angielski (jako dialekt indyjski) jest szeroko używany i jest głównym językiem klasy zawodowej i biznesowej.

Głównymi społecznościami Bangalore, które mają długą historię w mieście innym niż Kannadigas, są Telugus i Tamilianie, którzy wyemigrowali do Bangalore w poszukiwaniu lepszego źródła utrzymania. Już w 16. wieku w Bangalore było kilku mówców z Tamil i Telugu, którzy mówili o Kannada, aby wykonywać nisko profilowe prace. Jednakże Telugu Speaking Morasu Vokkaligas to rdzenni mieszkańcy Bangalore Telugu, mówiący po raz pierwszy, przybyli do Bangalore na zaproszenie królewskiej rodziny Mysore (kilku z nich ma lineage z powrotem do Krishnadevaraya).

Innymi miejscowymi społecznościami są Tuluvas i Konkanis nadbrzeżnego Karnataka, Kodavas dystryktu Kodagu Karnataka. Społeczności imigrantów to Maharasztrianie, Pendżabis, Rajasthanis, Gujaratis, Tamilians, Telugus, Malajalis, Odias, Sindhis i Bengalis. Bangalore miało kiedyś dużą populację anglo-indyjską, drugą co do wielkości po Kalkucie. Dziś w Bangalore jest około 10 000 Anglo-Indian. Chrześcijanie bengalscy to głównie imigranci tradycji rzymskokatolickich i protestanckich, tworzeni przez tamilskich chrześcijan, chrześcijan mangalarejskich, chrześcijan Kannadiga, chrześcijan syryjskich z Malezji i chrześcijan z północno-wschodnich Indii. Muzułmanie tworzą bardzo zróżnicowaną populację, w skład której wchodzą muzułmanie dachinowie i urdu, Memons Kutchiego, Labbay i Mappilas.

Kannada jest językiem urzędowym Bengaluru, ale miasto jest wielowartościowe. Zgodnie ze spisem powszechnym 2011, Kannada, którego głos wypowiadał 46%, Tamilski 13,99%, Telugu, który wypowiadał się 13,89%, Urdu 12%, Hindi 5,4%, Malealam 2,8%, Marathi 1,8%, Konkani 0,67%, Bengali 0,64%, język używany przez język Odia 0,52%, Tulu mówił 0,49%, Gujarati mówił 0,47% i Inne języki używane przez 1,33%.

Zarządzanie

Sąd Najwyższy w Karnatace jest najwyższym organem sądowym w Karnatace i znajduje się w Bangalore.

Vikasa Soudha, położona w pobliżu Vidhana Soudha, posiada wiele ministerstw państwowych.

Typowy pojazd policji Bangalore

Bruhat Bengaluru Mahanagara Palike (BBMP, Greater Bangalore Municipal Corporation) odpowiada za administrację miejską. Powstał w 2007 roku, łącząc stówę z byłym Bangalore Mahanagara Palike, z siedmioma sąsiadującymi radami miejskimi, jedną radą miejską i 10 wioskami wokół Bangalore. Liczba nagród wzrosła do 198 w 2009 r. BBMP jest kierowany przez radę miejską złożoną z 250 członków, w tym 198 korporatorów reprezentujących każdą z oddziałów miasta oraz 52 innych wybranych przedstawicieli, w skład których wchodzą posłowie do Parlamentu i ustawodawca państwowy. Wybory do rady odbywają się raz na pięć lat, a ich wyniki są ustalane w głosowaniu powszechnym. Posłowie konkurujący z wyborami do rady reprezentują zazwyczaj jedną lub więcej partii politycznych państwa. Wśród wybranych członków rady wybiera się również burmistrza i zastępcę burmistrza. Wybory do BBMP odbyły się 28 marca 2010 r., po trzyipółletniej przerwie od upływu kadencji poprzedniego organu, a Partia Bharatiya Janata została oddana do władzy - po raz pierwszy w życiu wygrała sondaż w mieście. Indyjski radny Kongresu Narodowego Sampath Raj został burmistrzem miasta we wrześniu 2017 r., a głosowanie zostało zbojkotowane przez BJP. We wrześniu 2018 r. na burmistrza Bangalore został wybrany hinduski radny Kongresu Narodowego Gangambike Mallikarjun, który przejął obowiązki odchodzącego burmistrza Sampath Raja. W 2019 r. na burmistrza został przejęty przez BJP M Goutham Kumar. W dniu 10 września 2020 r. zakończyła się kadencja rady BBMP i Gupta został mianowany administratorem BBMP. Wybory odbędą się dopiero po tym, jak ustawodawca państwowy uchwalił ustawę Bruhat Bengaluru Mahanagara Palike (BBMP) z 2020 roku.

Gwałtowny wzrost w Bangalore spowodował kilka problemów związanych z zatorami komunikacyjnymi i przestarzałością infrastruktury, z którymi borykał się Bangalore Mahanagara Palike. Nieplanowany wzrost w mieście spowodował masowe blokady drogowe, które gmina usiłowała złagodzić, budując system przelotowy i wprowadzając systemy jednokierunkowe. Niektóre z przelotów i jedno - łagodziły sytuację w ruchu drogowym umiarkowanie, ale nie były w stanie odpowiednio zająć się nieproporcjonalnym wzrostem ruchu miejskiego. Ocena środowiskowego systemu oceny środowiskowej Battelle (BEES) w Bangalore w zakresie parametrów fizycznych, biologicznych i społeczno-ekonomicznych wykazała, że jakość wody w Bangalore oraz ekosystemy lądowe i wodne są bliskie ideału, podczas gdy parametry społeczno-ekonomiczne miasta (ruch, jakość życia) nie osiągały zadowalających wyników w zakresie jakości powietrza i hałasu. BBMP współpracuje z Urzędem ds. Rozwoju w Bangalore (BDA) oraz Grupą Zadaniową ds. Infrastruktury i Rozwoju w Bangalore (ABIDe) w celu opracowania i wdrożenia projektów obywatelskich i infrastrukturalnych.

Policja miejska Bangalore (BCP) ma siedem stref geograficznych, w tym policję ruchu drogowego, miejską rezerwę wojskową, centralny oddział kryminalny i miejskie biuro rejestru zbrodni, i prowadzi 86 posterunków policji, w tym dwa policyjne posterunki dla wszystkich kobiet. Inne jednostki w BCP to policja ruchu drogowego, miejska rezerwa zbrojeniowa (CAR), miejski oddział specjalny (CSB), miejski oddział kryminalny (CCB) oraz City Crime Records Bureau (CCRB). Jako stolica stanu Karnataka w Bangalore znajdują się ważne instytucje rządowe, takie jak Sąd Najwyższy w Karnatace, Vidhana Soudha (dom władzy ustawodawczej w Karnatace) i Raj Bhavan (rezydencja gubernatora w Karnatace). Bangalore zasiada w niższej izbie parlamentu indyjskiego, Lok Sabha, z czterech okręgów: Bangalore Rural, Bangalore Central, Bangalore North i Bangalore South oraz 28 członków Zgromadzenia Legislacyjnego Karnataka.

Energia elektryczna w Bangalore jest regulowana przez Bangalore Electricity Supply Company (BESCOM), natomiast instalacje wodociągowe i kanalizacyjne są dostarczane przez BWSSB (Bangalore Water Supply and Sewerage Board).

Miasto ma biura konsulatu generalnego Niemiec, Francji, Japonii, Izraela, brytyjskiego zastępcy Wysokiego Komisarza, a także honorowe konsulaty Irlandii, Finlandii, Szwajcarii, Malediwów, Mongolii, Sri Lanki i Peru. Posiada również kanadyjskie biuro handlowe i wirtualnego konsulatu Stanów Zjednoczonych.

Kontrola zanieczyszczenia

Bangalore wytwarza około 3.000 ton odpadów stałych dziennie, z czego około 1.139 ton jest zbieranych i wysyłanych do kompostowni, takich jak Karnataka ComdelegDevelopment Corporation. Pozostałe odpady stałe zbierane przez gminę są składowane w otwartych pomieszczeniach lub na poboczach drogi poza miastem. W 2008 r. w Bangalore wyprodukowano około 2 500 ton metrycznych odpadów stałych, a w 2012 r. wzrosła do 5000 ton metrycznych, które są transportowane z jednostek zbiórki znajdujących się w pobliżu jeziora Hesaraghatta do wysypisk śmieci. Miasto cierpi w znacznym stopniu na zanieczyszczenie pyłem, unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych oraz niezorganizowane, nienaukowe odzyskiwanie odpadów. Centrum IT, region Whitefield jest najbardziej zanieczyszczonym obszarem w Bangalore. W ostatnim czasie badanie wykazało, że ponad 36% pojazdów z silnikiem wysokoprężnym w mieście przekracza krajowe limity emisji.

Anil Kumar, komisarz Bruhat Bengaluru Mahanagara Palike BBMP, powiedział: "Pogarszająca się jakość powietrza w miastach i jej wpływ na zdrowie publiczne to obszar, który budzi coraz większe zaniepokojenie władz miejskich. Chociaż wiele już zostało zrobione w zakresie gromadzenia i monitorowania danych dotyczących jakości powietrza, niewiele uwagi poświęcono zarządzaniu skutkami, jakie zła jakość powietrza wywiera na zdrowie obywateli".

Slumy

Zgodnie ze sprawozdaniem z 2012 r. przedstawionym Bankowi Światowemu przez Karnataka Slum Clearance Board w Bangalore było 862 slumsów z około 2000 slumsów w Karnatace. Rodziny mieszkające w slumsach nie były gotowe do wejścia do tymczasowych schronisk. 42% gospodarstw domowych wyemigrowało z różnych części Indii, takich jak Chennai, Hyderabad i większość północnych Indii, a 43% gospodarstw domowych pozostało w slumsach przez ponad 10 lat. Gmina Karnataka pracuje nad przeniesieniem 300 rodzin rocznie na nowo budowane budynki. W jednej trzeciej projektów związanych z usuwaniem slumsów brakowało podstawowych połączeń serwisowych, w 60% mieszkańców slumsów brakowało kompletnych linii wodociągowych i wspólnego zaopatrzenia w wodę BWSSB.

Gospodarka odpadami

Ι 2012 r. w Bangalore powstało 2,1 mln ton komunalnych odpadów stałych (195,4 kg/cap/rok). Scenariusz gospodarowania odpadami w stanie Karnataka jest regulowany przez Państwową Radę Kontroli Zanieczyszczeń w Karnatace (KSPCB) pod egidą Centralnej Rady Kontroli Zanieczyszczeń (CPCB), która jest podmiotem rządu centralnego. W ramach wytycznych dotyczących gospodarowania odpadami rząd Karnataki za pośrednictwem Państwowej Rady Kontroli Zanieczyszczeń w Karnatace (KSPCB) zezwolił kilku ugruntowanym firmom na zarządzanie odpadami biomedycznymi i odpadami niebezpiecznymi w stanie Karnataka.

Linia narciarska miasta Bangalore pokazująca UB City po lewej stronie i Richmond Town po prawej stronie

HAL: Prototyp IJT w hangarze.

Siedziba Infosys, drugiej co do wielkości indyjskiej firmy informatycznej, znajduje się w Bangalore

UB, pierwsze centrum handlowe w Indiach

Najnowsze szacunki gospodarki obszaru metropolitalnego Bangalore wahały się od 45 do 83 mld USD (PKB wg PPP) i sklasyfikowały go na czwartym lub piątym najbardziej produktywnym obszarze metra w Indiach. W 2014 roku Bangalore wniosło 45 mld USD, czyli 38 procent całkowitego indyjskiego eksportu IT. Od 2017 r. firmy IT w Bengaluru zatrudniają około 1,5 miliona pracowników w sektorach IT i usług informatycznych, z czego prawie 4,36 miliona pracowników w Indiach.

Przy wzroście gospodarczym wynoszącym 10,3% Bangalore jest drugim najszybciej rozwijającym się głównym rynkiem metropolii w Indiach, a także czwartym co do wielkości rynkiem szybko rozwijających się towarów konsumpcyjnych (FMCG) w tym kraju. Forbes uważa Bangalore za jedno z "Najszybciej rozwijających się miast następnej dekady". Miasto jest trzecim co do wielkości ośrodkiem dla osób o wysokiej wartości netto i jest domem dla ponad 10 000-dolarowych milionerów oraz około 60 tys. osób o bardzo dużej wartości, które mają nadwyżkę inwestycyjną ₹ 45 mln (630 900 USD) i ₹ 5 mln USD (70 100 USD).

Siedziba kilku przedsiębiorstw sektora publicznego, takich jak Bharat Electronics Limited (BEL), Hindustan Aeronautics Limited (HAL), National Aerospace Laboratories (NAL), Bharat Earth Movers Limited (BEML), Central Manufacturing Technology Institute (CMTI) i HMT (dawniej Hindustan Machine Tools), znajduje się w Bangalore. W czerwcu 1972 r. pod kierownictwem Departamentu Przestrzeni Kosmicznej (Department of Space Research Organisation - ISRO) została utworzona Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych (Indian Space Research Organisation - ISRO), której siedziba mieści się w mieście. W Bangalore mieści się również kilka ośrodków badawczo-rozwojowych dla wielu firm, takich jak ABB, Airbus, Bosch, Boeing, General Electric, General Motors, Google, Liebherr-Aerospace, Microsoft, Mercedes-Benz, Nokia, Oracle, Philips, Shell, Toyota i Tyco.

Bangalore nazywane jest Doliną Krzemową Indii ze względu na dużą liczbę przedsiębiorstw zajmujących się technologiami informacyjnymi, które w latach 2006-07 wniosły 33% indyjskiego ₹ 1,442 mld (20 mld USD) eksportu IT. Przemysł informatyczny Bangalore dzieli się na trzy główne klastry - parki technologii programistycznych w Indiach (STPI); International Tech Park, Bangalore (ITPB); i Electronics City. UB City, siedziba United Breweries Group, jest strefą komercyjną. Infosys i Wipro, indyjskie trzecie i czwarte największe firmy produkujące oprogramowanie, mają siedzibę w Bangalore, podobnie jak wiele światowych firm SEI-CMM Level 5.

Rozwój technologii informatycznych stawia przed miastem wyjątkowe wyzwania. Czasami dochodzi do podziałów ideologicznych między miejskimi mogulami IT, którzy domagają się poprawy infrastruktury miasta, a rządem państwowym, którego podstawą wyborczą są przede wszystkim mieszkańcy wsi Karnataka. Na przykład zachęta dla przemysłu zaawansowanych technologii w Bangalore nie sprzyjała rozwojowi miejscowego zatrudnienia, lecz przyczyniła się do wzrostu wartości gruntów i wymusiła małe przedsiębiorstwa. Państwo oparło się również ogromnym inwestycjom, które są niezbędne do odwrócenia gwałtownego spadku transportu miejskiego, który już zaczął napędzać nowe i rozwijające się przedsiębiorstwa do innych ośrodków w Indiach. Bangalore jest ośrodkiem dla przemysłu związanego z biotechnologią w Indiach, a w 2005 r. około 47% z 265 przedsiębiorstw biotechnologicznych w Indiach było zlokalizowanych w Indiach; w tym Biocon, największa indyjska firma biotechnologiczna.

Lotnictwo

Port lotniczy Kempegowda znajduje się w Devanahalli.

Port lotniczy Bangalore obsługuje Międzynarodowy Port Lotniczy Kempegowda (IATA): BLR, ICAO: VOBL), położony w Devanahalli, około 40 km (25 mil) od centrum miasta. Wcześniej nazywał się Bangalore International Airport. Port lotniczy rozpoczął działalność od dnia 24 maja 2008 r. i jest prywatnym portem lotniczym zarządzanym przez konsorcjum kierowane przez grupę GVK. Miasto było wcześniej obsługiwane przez port lotniczy HAL w Vimanapura, miejscowości mieszkalnej we wschodniej części miasta. Port lotniczy jest trzecim co do wielkości portem lotniczym w Indiach po Delhi i Bombaju pod względem ruchu pasażerskiego i liczby ruchu lotniczego (ATM). Taksówki i klimatyzowane autobusy Volvo obsługiwane przez BMTC łączą port lotniczy z miastem.

Metro w Nammie (kolej)

Metro w Nammie (zielona linia)

System szybkiego tranzytu zwany metrem Namma jest budowany etapami. Początkowo otwarty 7 km (4,3 mi) od Baiyappanahalli do MG Road w 2011 r., faza 1 obejmująca odcinek 42,30 km (26,28 mi) dla linii północ-południe i wschód-zachód została uruchomiona w czerwcu 2017 r. Etap 2 metra obejmującego 72,1 km (44,8 mi) jest w trakcie budowy i obejmuje dwie nowe linie wraz z rozbudową istniejących linii północ-południe i wschód-zachód. Planuje się również przedłużenie linii północ-południe do portu lotniczego na odległość 29,6 km (18,4 mi). Oczekuje się, że będzie on funkcjonował do 2021 r.

Bangalore to siedziba dywizji w strefie kolei południowo-zachodniej kolei indyjskich. W mieście są cztery główne dworce kolejowe: Dworzec kolejowy Krantiveera Sangolli Rayanna, dworzec kolejowy Bangalore Cantonment, węzeł Yeshwantapur i stacja kolejowa Krishnarajapuram, z liniami kolejowymi w kierunku Jolarpettai na wschodzie, Chikballapur na północnym wschodzie, Guntakal na północy, Tumkur na północnym zachodzie, Hassan i Mangalore na zachodzie, Mysore na południowym zachodzie i Salem na południu. Istnieje również linia kolejowa od Baiyappanahalli do Vimanapura, która nie jest już używana. Chociaż w Bangalore nie ma obecnie kolei dojazdowej, pojawiły się żądania dotyczące usług kolei podmiejskiej, mając na uwadze dużą liczbę pracowników pracujących w obszarach korytarzy informatycznych Whitefield, Outer Ring Road i Electronics City.

Rail Wheel Factory jest drugim co do wielkości producentem kół i osi w Azji dla kolei i ma siedzibę w Yelahanka w Bangalore.

Droga

Autobusy Vajra BMTC są popularne w korytarzu IT. Został on wprowadzony w 2005 roku jako pierwszy RTC w Indiach. Specjalne autobusy Volvo do lotnisk nazywane są Vayu Vajra.

Autobusy eksploatowane przez Bengaluru Metropolitan Transport Corporation (BMTC) są ważnym i niezawodnym środkiem transportu publicznego dostępnym w mieście. Chociaż dojeżdżający do pracy mogą kupować bilety na wjazd do tych autobusów, BMTC oferuje również możliwość przejazdu autobusem dla częstych użytkowników. BMTC prowadzi klimatyzowane autobusy luksusowe na głównych trasach, a także obsługuje usługi wahadłowe z różnych części miasta do międzynarodowego portu lotniczego Kempegowda. BMTC ma również aplikację mobilną, która zapewnia lokalizację magistrali w czasie rzeczywistym przy użyciu globalnego systemu pozycjonowania urządzenia przenośnego użytkownika. Karnataka State Road Transport Corporation obsługuje 6.918 autobusów na 6.352 rozkładach jazdy, łącząc Bangalore z innymi częściami Karnataka oraz innymi sąsiednimi stanami. Głównymi portami autobusowymi, które utrzymuje KSRTC, jest dworzec autobusowy Kempegowda, lokalnie znany jako "majestic bus stand", z którego pochodzi większość autobusów na dworcach. Niektóre z autobusów KSRTC do Tamil Nadu, Telangana i Andhra Pradesh, z dworca autobusowego Shantinagar, stacji autobusowej Satellite w Mysore Road i stacji autobusowej Baiyappanahalli. BMTC i KSRTC były pierwszymi operatorami w Indiach, którzy wprowadzili autobusy dla miast Volvo i autokary dla nietrakcyjności w Indiach. Trójkołowe, żółte, czarne lub żółte i zielone auto-riksze, zwane autos, są popularną formą transportu. Są mierzone i mogą pomieścić do trzech pasażerów. Taksówki, zwane City Taxis, są zwykle dostępne, ale są dostępne tylko na rozmowie lub w ramach usług online. Taksówki są mierzone i generalnie droższe niż auto-riksze.

Średnio 1 250 pojazdów jest rejestrowanych codziennie w Bangalore RTO. Obecnie łączna liczba pojazdów wynosi 44 lakh, przy czym długość drogi wynosi 11,000 km (6,835 mili).

Bangalore Karaga, jeden z najstarszych i najważniejszych festiwali w Bangalore

Yakshagana - sztuka teatralna nadbrzeżnego Karnataki jest często grana w ratuszu

Bangalore znane jest jako "Garden City of India" z powodu swojej zieleni, szerokich ulic i obecności wielu parków publicznych, takich jak Lal Bagh i Park Cubbon. Bangalore jest czasami nazywane "Stolicą Pub Indii" i "Stolicą Rock/Metal Indii" ze względu na swoją podziemną scenę muzyczną i jest jednym z głównych miejsc, gdzie organizuje się międzynarodowe koncerty rockowe. W maju 2012 r. Lonely Planet zajął trzecie miejsce w Bangalore wśród dziesięciu najlepszych miast świata, które odwiedziło.

Bangalore jest również domem dla wielu restauracji przyjaznych dla wegan i grup aktywistycznych wegańskich, które zostały nazwane najbardziej przyjaznym dla wegan miastem Indii przez PETA India.

Dwuletnie pokazy kwiatów odbywają się w Ogrodach Lal Bagh w tygodniu Dnia Republiki (26 stycznia) i Dnia Niepodległości (15 sierpnia). Bengaluru Karaga lub "Karaga Shakty otsava" jest jednym z najważniejszych i najstarszych festiwali w Bangalore poświęconych Hinduskiej bogini Draupadi. Jest on obchodzony corocznie przez wspólnotę Thigala, przez okres dziewięciu dni w marcu lub kwietniu. Festiwal Samochodów z Goswary jest coroczną procesją idola świątyni Halasuru w Górach Halasuru (Ulsoor), prowadzonego w kwietniu przez Vokkaligas, liczącą się w południowej Karnatace społeczność posiadającą grunty. Karnataka Rajyotsava jest szeroko obchodzona 1 listopada i jest świętem publicznym w mieście, aby uczcić powstanie państwa Karnataka 1 listopada 1956 r. Inne popularne festiwale w Bangalore to Ugadi, Ram Navami, Eid ul-Fitr, Ganesh Chaturthi, święto św. Marii, Dasara, Deepawali i Boże Narodzenie.

Różnorodność kuchni odzwierciedla społeczną i gospodarczą różnorodność Bangalore. Bangalore ma szeroki i zróżnicowany asortyment rodzajów restauracji i kuchni, a Bangaloreanie uważają jedzenie za nieodłączną część swojej kultury. Sprzedawcy przydrożni, stoiska do herbaty i południowo-indyjskie, północno-indyjskie, chińskie i zachodnie fast food są bardzo popularne w mieście. Restauracje Udupi są bardzo popularne i służą głównie kuchni wegetariańskiej, regionalnej.

Sztuka i literatura

Bangalore nie miało skutecznej reprezentacji sztuki współczesnej w porównaniu z Delhi i Mumbai, aż do niedawna w latach 1990., pojawiło się kilka galerii sztuki, co godne uwagi jest fakt, że rząd ustanowił w 2010 r. Międzynarodowy Festiwal Sztuki Współczesnej w Bangalore, Art Bangalore, powstał.

Literatura kannada wydaje się kwitnąć w Bangalore jeszcze zanim Kempe Gowda położyła podwaliny pod miasto. W 18. i 19. stuleciu literaturę kannada wzbogacił Wachanas (forma pisma rytmicznego), w skład którego wchodzili głowy Weerashaiva Mathas (klasztor) w Bangalore. Jako miasto kosmopolityczne Bangalore sprzyjało również rozwojowi literatury telugu, urdu i angielskiego. Siedziba Kannada Sahitya Parishat, organizacji non-profit promującej język Kannada, mieści się w Bangalore. Miasto organizuje własny festiwal literacki, zwany "Bangalore Literature Festival", który został zainaugurowany w 2012 r.

Galeria kreskówek indyjskich

Galeria kreskówek w Indiach, Bangalore

Galeria rysunków znajduje się w samym sercu Bangalore, poświęconym sztuce karykatury, jest pierwszą tego typu w Indiach. Co miesiąc galeria prowadzi nową wystawę rysunkową dla różnych profesjonalistów i amatorów. Galeria została zorganizowana przez Indyjski Instytut Kartoników z siedzibą w Bangalore, który służy promowaniu i zachowaniu pracy wybitnych karykaturzystów w Indiach. Instytut zorganizował ponad sto wystaw rysunkowych.

Teatr, muzyka i taniec

Bangalore jest domem dla przemysłu filmowego Kannada, który co roku ogląda około 80 filmów Kannada. Bangalore posiada również bardzo aktywną i dynamiczną kulturę teatralną, w której popularne teatry to Ravindra Kalakshetra i niedawno otwarty Ranga Shankara. Miasto ma tętniącą życiem scenę teatralną w języku angielskim i obcym, w której miejsca takie jak Ranga Shankara i Chowdiah Memorial Hall prowadzą do organizacji spektakli prowadzących do powstania przemysłu filmowego Amateur. Teatr Kannada jest bardzo popularny w Bangalore i składa się głównie z satyry politycznej i lekkiej komedii. Gry są organizowane głównie przez organizacje społeczne, ale są też grupy amatorów, które scenują w Kannada. Firmy Drama zwiedzające Indie pod auspicjami Rady Brytyjskiej i Maxa Müllera Bhavana również często organizują koncerty w mieście. Sojusz Française de Bangalore organizuje również wiele sztuk w ciągu roku.

Bangalore jest również głównym centrum indyjskiej muzyki klasycznej i tańca. Scena kulturowa jest bardzo zróżnicowana ze względu na mieszane grupy etniczne Bangalore, co znajduje odzwierciedlenie w koncertach muzycznych, przedstawieniach tanecznych i przedstawieniach. Występy muzyki klasycznej Carnatic (południowo-indyjskiej) i Hindustani (północno-indyjskiej) oraz formy tańca takie jak Bharat Natyam, Kuchipudi, Kathakali, Kathak i Odisi są bardzo popularne. Yakshagana, sztuka teatralna, rdzenna dla nadbrzeżnej Karnataki, jest często grana w halach miejskich. Dwa główne sezony muzyczne w Bangalore odbywają się w kwietniu-maju podczas festiwalu Ram Navami, a we wrześniu-październiku podczas festiwalu Dusshera, kiedy to największe znaczenie mają działania muzyczne organizacji kulturalnych. Chociaż muzyka zarówno klasyczna, jak i współczesna jest odtwarzana w Bangalore, dominującym gatunkiem muzyki w miejskich Bangalore jest muzyka rockowa. Bangalore ma swój własny podgatunek muzyki, "Bangalore Rock", który jest połączeniem klasycznej skały, twardej skały i metalu ciężkiego, z odrobiną jazzu i bluesa. Wśród naglących pasm z Bangalore są Raghu Dixit Project, Kryptos, Inner Sanctum, Agam, wszystkie tłuste dzieci i Swaratma.

Miasto zorganizowało konkurs piękności Miss World 1996.

Indyjski Instytut Nauki - jeden z najważniejszych indyjskich instytutów nauki i inżynierii.

Indyjski Instytut Zarządzania Bangalore, jeden z najważniejszych instytutów zarządzających w Indiach.

Szkoły

Do początku 19 wieku edukacja w Bangalore była prowadzona głównie przez przywódców religijnych i ograniczona do studentów tej religii. Zachodni system edukacji został wprowadzony w okresie rządów Mummadi Krishnaraja Wodeyar. Następnie w 1832 r. Brytyjska Misja Wesleyan założyła pierwszą szkołę w języku angielskim, znaną jako Wesleyan Canarese School. Ojcowie paryskich misji zagranicznych założyli Szkołę Europejską św. Józefa w 1858 roku. Szkoła średnia w Bangalore została założona przez rząd Mysore w 1858 r., a w 1865 r. rozpoczęła się Bishop Cotton Boys' School. W 1945 r., kiedy zakończyła się II wojna światowa, król George VI rozpoczął w Bangalore król Jerzego VI. szkoła jest powszechnie znana jako szkoła wojskowa Bangalore

W Indiach po uzyskaniu niepodległości szkoły dla małych dzieci (16 miesięcy-5 lat) nazywane są przedszkolami, przedszkolami lub szkołami zabaw, które w dużej mierze opierają się na metodzie Montessori lub wielu metodach wywiadowczych dotyczących edukacji. Szkoły podstawowe, średnie i średnie w Bangalore są oferowane przez różne szkoły, które są stowarzyszone z jedną z uznanych przez rząd lub rząd prywatnych rad ds. edukacji, takich jak certyfikat ukończenia szkoły średniej (SSLC), Centralna Rada ds. Szkolnictwa Średniego (CBSE), Rada ds. Badań Certyfikatu Szkoły Indyjskiej (CISCE), Międzynarodowe Baccalaureate (IB), Międzynarodowe ogólne świadectwo edukacji średniej (IGCSE) i National Institute Open Schooling (NIOS). Szkoły w Bangalore są prowadzone przez rząd lub są prywatne (zarówno wspierane, jak i niewspierane przez rząd). W Bangalore istnieje wiele międzynarodowych szkół z powodu emigrantów i tłumu IT. Po ukończeniu szkoły średniej studenci uczęszczają na kurs przeduniwersytecki (PUC) lub kontynuują równoważny kurs w jednym z trzech strumieni - sztuki, handlu lub nauki z różnymi kombinacjami. Alternatywnie, uczestnicy kursu mogą również brać udział w kursach z dyplomem. Po ukończeniu wymaganych zajęć studenci uzyskują dyplomy na poziomie ogólnym lub zawodowym na uniwersytetach poprzez wstęp na studia boczne.

Poniżej znajdują się niektóre szkoły historyczne w Bangalore i rok ich założenia.

Uniwersytety

Wyższa Szkoła Prawa Indyjskiego Uniwersytetu Prawa Narodowego

Centralne Kolegium Bangalore jest najstarszym kolegium w mieście, założonym w 1858 roku. Pierwotnie należał do Uniwersytetu w Mysore, a następnie do Uniwersytetu w Bangalore. Później w 1882 roku kapłani z Paryskiego Towarzystwa Misji Zagranicznych utworzyli Kolegium św. Józefa w Bangalore. Uniwersytet w Bangalore został założony w 1886 r. i zapewnia przynależność do ponad 500 szkół wyższych, przy czym całkowita liczba uczniów na studia przekracza 300 000. Uniwersytet ma dwa kampusy w Bangalore - Jnanabharathi i Central College. Uniwersytet Visvesvaraya College of Engineering został założony w 1917 r. przez Sir M. Visvesvaraya, obecnie UVCE jest jedynym kolegium inżynierskim na Uniwersytecie w Bangalore. W Bangalore istnieje również wiele prywatnych uczelni inżynieryjnych powiązanych z Visvesvaraya Technological University.

Niektóre z instytutów zawodowych w Bengaluru to:

• Międzynarodowe Centrum Nauk Teoretycznych
• Indyjski Instytut Astrofizyki
• Indyjski Instytut Nauki, założony w 1909 r. w Bangalore
• Jawaharlal Nehru Centre for Advanced Scientific Research (JNCASR)
• Narodowe Centrum Nauk Biologicznych (KBK)
• Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego i Nauk Neuro (NIMHANS)
• Instytut Badawczy Ramana
• Indyjski Uniwersytet Prawa Narodowego (NLSIU)
• Indyjski Instytut Zarządzania, Bangalore (IIM-B)
• Indyjski Instytut Statystyczny
• Instytut Finansów i Zarządzania Międzynarodowego (IFIM)
• Instytut Nauk i Technologii Drewna
• Międzynarodowy Instytut Technologii Informacyjnych, Bangalore (IIIT-B)
• Krajowy Instytut Projektowania (NID),
• National Institute of Fashion Technology (NIFT),
• Uniwersytet Nauk Rolniczych w Bangalore (UASB)
• Bangalore Medical College and Research Institute (BMCRI)
• Instytut Nauk i Badań nad Układu Krążenia (SJICR) w Sri Lance

Wśród słynnych prywatnych instytucji w Bangalore są: Uniwersytet Międzynarodowy Symbiozy, NMIMS SVKM, Uniwersytet CMR, Uniwersytet Chrystusa, Uniwersytet Jaina, Uniwersytet PES, Uniwersytet Dayananda Sagar i M. S. Uniwersytet Nauk Stosowanych w Ramaiah. Wśród słynnych uczelni prywatnych znajdują się St. John's Medical College (SJMC), M. S. Ramaiah Medical College (MSRMC), Kempegowda Institute of Medical Sciences (KIMS), Vydehi Institute of Medical Sciences and Research Centre (VIMS) itd. Instytut Badań Podstawowych im. M. P. Birla ma oddział w Bangalore.

Pierwsza prasa drukarska w Bangalore została założona w 1840 roku w Kannada przez Wesleyan Christian Mission. W 1859 r. Bangalore Herald stał się pierwszą anglojęzyczną bitygodniową gazetą publikowaną w Bangalore, a w 1860 r. Mysore Vrittanta Bodhini stała się pierwszą gazetą Kannada, która została rozpowszechniona w Bangalore.Vijaya Karnataka i The Times of India są najpopularniejszymi gazetami kannada i angielskimi ale, odpowiednio, w ścisłej obserwacji prajawani i Deccan Herald, których właścicielami są Printers (Mysore) Limited - największy magazyn mediów drukowanych w Karnatace. Inne rozpowszechniane gazety to Vijayvani, Vishwavani, Kannadaprabha, Sanjevani, Bangalore Mirror, Udayavani. W sieci Web program Explocity udostępnia informacje o aukcjach w Bangalore.

Bangalore dostał swoją pierwszą stację radiową, kiedy w dniu 2 listopada 1955 r. All India Radio, oficjalny nadawca indyjskiego rządu, zaczął nadawać ze swojej stacji w Bangalore. Transmisja radiowa była AM, do 2001 roku Radio City stało się pierwszym prywatnym kanałem w Indiach, który zaczął nadawać radio FM z Bangalore. W ostatnich latach wiele kanałów FM zaczęło nadawać z Bangalore. W mieście prawdopodobnie znajduje się najstarszy indyjski Amatorski Klub Radiowy (Ham) - Bangalore Amateur Radio Club (VU2ARC), założony w 1959 r.

Bangalore po raz pierwszy przyjrzało się telewizji, kiedy Doordarshan założył tutaj centrum przekaźnikowe i zaczął odtwarzać programy od 1 listopada 1981 r. W 1983 r. w biurze w Bangalore w Doordarshan utworzono centrum produkcyjne, co umożliwiło wprowadzenie programu informacyjnego w Kannada 19 listopada 1983 r. Dnia 15 sierpnia 1991 r. firma Doordarshan uruchomiła również kanał satelitarny Kannada o nazwie DD Chandana. Nadejście prywatnych kanałów satelitarnych w Bangalore rozpoczęło się we wrześniu 1991 r., kiedy Star TV zaczęła nadawać swoje kanały. Chociaż liczba kanałów telewizji satelitarnej dostępnych do oglądania w Bangalore przez lata rosła, operatorzy telewizji kablowej odgrywają główną rolę w dostępności tych kanałów, co doprowadziło do sporadycznych konfliktów. Usługi Direct To Home (DTH) również stały się dostępne w Bangalore od około 2007 r.

Pierwszym dostawcą usług internetowych w Bangalore był STPI w Bangalore, który zaczął oferować usługi internetowe na początku lat 1990. Usługa ta była jednak ograniczona do przedsiębiorstw, dopóki VSNL nie zaczęła oferować powszechnym odbiorcom telefonicznych usług internetowych pod koniec 1995 r. Bangalore ma największą liczbę szerokopasmowych łączy internetowych w Indiach.

Namma Wifi to bezpłatna miejska sieć bezprzewodowa w Bangalore, pierwszym bezpłatnym WiFi w Indiach. Rozpoczęła działalność 24 stycznia 2014 r. Usługa jest dostępna w M.G. Droga, Brigade Road i inne miejsca. Usługa jest świadczona przez D-VoiS i opłacana przez rząd państwowy. Bangalore było pierwszym miastem w Indiach, które miało 4. sieć generacji (4G) dla telefonów komórkowych.

M. Chinnaswamy Stadium, Bangalore

Widok z lotu ptaka na stadion Sree Kanteerava

Krykiet i piłka nożna są zdecydowanie najpopularniejszymi sportami w mieście. Bangalore ma wiele parków i ogrodów, które zapewniają doskonałe boiska do gier improwizowanych. Znaczna liczba krajowych krykietów pochodzi z Bangalore, w tym byli kapitanowie Rahul Dravid i Anil Kumble. Wśród innych godnych uwagi graczy z miasta, którzy reprezentowali Indie, są Gundappa Vishwanath, Syed Kirmani, E. A. S Prasanna, B. S Chandrasekhar, Roger Binny, Venkatesh Prasad, Sunil Joshi, Robin Uthappa, Vinay Kumar, KL Rahul, Karun Nair, Brijesh Patel i Stuart Binny. Międzynarodowym stadionem krykieta w Bangalore jest stadion M. Chinnaswamy, który ma zdolność do siedzenia na poziomie 55.000 i jest gospodarzem meczów podczas Mistrzostw Świata w Krykiecie w 1987 roku, Mistrzostw Świata w Krykiecie w 1996 roku oraz Mistrzostw Świata w Krykiecie w 2011 roku. Stadion Chinnaswamy jest domem indyjskiej Narodowej Akademii Krykietowej.

Indyjski Premier League franchise Royal Challengers Bangalore i indyjski klub Super League Bengaluru FC mają siedzibę w mieście. Miasto było gospodarzem niektórych gier mistrzostw świata w Unity 2014.

W mieście organizowany jest coroczny turniej Women's Tennis Association (WTA) Bangalore Open. Począwszy od września 2008 r. w Bangalore organizowany jest corocznie turniej Kingfisher Airlines Tennis Open ATP.

Miasto jest domem dla klubu piłkarskiego w rugby Bangalore (BRFC). Bangalore ma wiele klubów elitarnych, takich jak Century Club, The Bangalore Golf Club, Bowring Institute i ekskluzywny Bangalore Club, który liczy się wśród swoich poprzednich członków: Winston Churchill i Maharaja z Mysore. Hindustan Aeronautics Limited SC ma siedzibę w Bangalore.

Członkowie indyjskiego zespołu Davis Cup, Mahesh Bhupathi i Rohan Bopanna mieszkają w Bangalore. Wśród innych sportowych osobistości z Bangalore są mistrz basenu narodowego Nisha Millet, mistrz świata w snookerze Pankaj Advani i były mistrz All England Open w badminton Prakash Padukone.

Bangalore jest domem dla Bengaluru Beast, 2017 wicemistrz indyjskiej czołowej zawodowej drużyny koszykówki, ligi koszykówki UBA Pro.

Miasto organizuje gry w mistrzostwach świata 2014.

•   Mińsk, Białoruś (1973)
•   Cleveland, Ohio, Stany Zjednoczone (1992)
•   San Francisco, Kalifornia, Stany Zjednoczone (2008)
•   Chengdu, Sichuan, Chiny (2013)